يادي ازصخره اي استوار كه دشمن را به سخره گرفت

غلامرضا خسروی  49 سال داشت و كارگر جوشكار و اهل آبادان و پدر یک فرزند بود، كه  در 12اردیبهشت 91 به اتهام محاربه كه در اصل ميشود گفت به جرم اينكه هوادار سازمان مجاهدين خلق ايران بود و اقدام به كمك مالي به اين سازمان كرده بود به در 7 خرداد93  به دار آويخته شد. او يكي زندانیان سیاسی دهه 60 بود که در سن 16سالگی به‌خاطر هواداری از مجاهدین 5 سال زندان را متحمل شده بود و بعد نيز در سال  86 دستگیر و به شش سال حبس محکوم شد.

روز 7 خرداد سالروز شهادت غلامرضا خسروي بود

البته نا گفته نماند كه اين حكومت جنايت پيشه بارها تلاش كرد كه از غلامرضاي قهرمان اعترافات اجباري تلويزيوني بگيرد اما داغ اين اعتراف را غلامرضا بر دل آنها باقي گذاشت.

غلامرضا يكي از قهرمانان بند 350 هم بود كه در حمله وحشيانه 28 فروردين 93 به بند 350 اوين مورد ضرب و شتم وحشيانه ماموران زندان قرار گرفت و با بدني مجروح و خون چكان به سلول انفرادي منتقل شد
اما تنها چيزي كه از اعدام اين قهرمان ميشود نتيجه گرفت از يك طرف ضعف و درماندگي دشمن و از طرف ديگر ايستادگي مقاومت برسر اصول و پايداري بر سر حق وآزادي است واينكه هرگز و به هر قيمت نبايد در برابر دشمن سر خم كرد. بهتر است ايستاده بميريم تا بر روي زانوانمان زندگي كنيم.
يادش گرامي و راهش پر رهرو باد.